Hulp vragen? …Ik kannut zelluf!!!

Overal hoor je het: scholieren die het zwaar hebben gehad tijdens COVID-19, studenten die depressief zijn, werknemers, moeders die burn-out zijn en mensen in de zorg die ook rondlopen met allerlei psychische klachten. En logisch! Afgelopen jaar was op z’n minst enerverend te noemen. De één kwam bij van de drukte en vond rust. Waar de ander juist alle zeilen moest bijzetten. Toch heeft een hele grote groep het zwaar gehad en de effecten zijn merkbaar.

Onze westerse cultuur
Wat vind ik dan zo fascinerend? Het gaat mij om het hulp vragen. Vragen of iemand je ondersteunt, wil koken, kan helpen of naar een hulpverlener stappen. ‘Hulp vragen’ zit niet zo ingebakken in onze cultuur. Wat kenmerkt onze cultuur dan bijvoorbeeld?

1. We werken hard
Wij zijn meesters en meesteressen in stapelen. We wachten, bikkelen, zetten een tandje bij en duwen door. Hopelijk waait het over.

2. We kunnen het alleen!
We zijn zelfvoorzienend, zelfstandig en willen niemand tot last zijn. Zo gek eigenlijk, want er voor elkaar zijn geeft lucht, maar ook vooral verbinding.

3. We wuiven weg
Ken je dat? ‘Het valt wel mee! Anderen lijkt het ook te lukken. Ik moet niet zo zeuren.’

4. Sterk zijn, tot het te laat is?
En dan vragen we hulp. Als de rek eraf is, als het al ver heen is. In gevallen veel te laat. Dat geldt voor nekklachten, hoofdpijn etc (fysieke klachten), maar komt nog meer voor bij mentale klachten. Wij willen namelijk zo graag sterk zijn!

Hoe zit dat bij mij?
Ik ben ook zo iemand; ‘Ik doe het wel zelluf…
Laat maar, als ik het doe gaat het sneller.’ Door de jaren heen heb ik al veel geleerd als het gaat om hulp vragen, maar met name in mijn huwelijk, vul ik vaak in voor mijn partner. ‘Hij is ook moe, laat maar. Hij zou dit doen, maar het ligt er nu nog… Ik doe het wel’. Tot dat ik plof. Boos ben, geïrriteerd en moe van het harde werken. Afgelopen maanden hebben we hier een paar keer op door gepraat en wat blijkt? Ik deel het te weinig en ga te snel. Ik deel niet wat ik verwacht en laat het te weinig liggen. Dus nu investeren we: ik deel vaker wat ik nodig heb en probeer meer los te laten en dingen niet allemaal zelf op te pakken. En mijn man probeert meer mee te denken. En hierover moeten we vooral in gesprek blijven, om niet in het oude patroon te vervallen. Dit is een stukje van mijn verhaal. Hoe doe jij dat eigenlijk: hulp vragen?

TIPS
Op tijd hulp vragen is sterk! Het vraagt moed, je bent kwetsbaar, je komt tevoorschijn, neemt ruimte in en ervaart vervolgens de voordelen. Het zou ons echt zo enorm helpen als we beter werden in hulp vragen. Daarom enkele TIPS:

1. Deel je gevoelens met je omgeving
Wat je dwars zit mentaal of fysiek. Deel het, ga het gesprek aan. Dat kan met je partner, vriendin, collega of leidinggevende. Delen hoe je je voelt, heeft meerwaarde voor de relatie en zo kom je sneller tot hulp of kan iemand mee denken!

2. Maak er een gewoonte van om hulp te vragen!
Denk aan oppas, leen de hoge drukspuit van de buren, vraag of je partner wil koken en laat (als je moeder bent) je kinderen je helpen etc. Wen je aan dat je je netwerk mag benutten. Als het echt niet uitkomt, zeggen mensen het wel. Zó bouw je een cultuur van samen, niet alleen.

3. Ga regelmatig naar een professional
Dat kan de schoonheidsspecialiste zijn, de fysiotherapeut, huisarts, of een psycholoog. Maar ook een diëtiste, de sportschool etc. Voorkomen is écht zoveel fijner dan genezen!

Laten we onze cultuur samen veranderen
Hoe mooi zou het zijn als onze cultuur, onze mindset verandert. Van: ‘Het is niet zo nodig’. ‘Het valt wel mee’. Naar: ‘Ik ben het waard om hulp te vragen, ik zorg graag goed voor mijzelf.’

Laten we samen een cultuur ontwikkelen van bij elkaar aankloppen, elkaar supporten, maar ook zelfzorg, investeren in preventie. En dat is een proces voor bedrijven, de politiek, maar ook voor jou en mij. In het klein onder ons dak, binnen ons gezin, de vriendenkring.

Maak van hulp vragen een spel en geniet van wat het je oplevert. Aan praktisch gemak en verbinding met jouw omgeving. Welke tip spreekt jou het meeste aan en ga je mee aan de slag?

Merk jij dat hulp vragen moeilijk voor je is, omdat je je schaamt of jezelf het niet waard vindt om ruimte in te nemen? Doe jezelf dan een plezier en maak een afspraak voor een inzichtgesprek. 1 gesprek waar we samen kijken waar jij kunt groeien.

    Geef een reactie

    Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *